(آرفی) تو الماس منی تنت میزنه برق آسمون آبیو جلو چشات میاره کم من هنوز مشتاق دیدارتم و همونم که تا صبح بیداره شب دلمن میگیره تو راه فرودگاه آره دیگه دیره شاید ببینمت اونجا تو میذاری میری من میمونم تنها عکسمو که دیدی بغلش کن هرجا رو قلبم دارم زخمای زیاد شدم یه تنهای بیمار حواست نبود برام ساختی یه قفس از مرزای ایران یاد گرفتیم سرنوشتو دلتنگی و زهر عشقو این آهنگو بخون بامن هرموقع که تنگ دلت شد تو الماس منی تنت میزنه برق آسمون آبیو جلو چشات میاره کم من هنوز مشتاق دیدارتم و همونم که تا صبح بیداره شب (میتاک) تا صبح بیدارم تا بشم بهت خیره یه سره سرو بدنم میلرزه وقتی میری یه شبه خبره پروازت هم الان تیتره یه شهره میخام برسم ولی زمان بی صبره میگه بوسه هارو چالش کن یادمه تو بغله خودم خوابش برد چطوری فراموش کنم یادشو اون حتی تو تاریکیه من تابش شد الانم خاطراتت پیچیده تو سرم تویه این راهه برفی زخمایه قلبم جاده ها پازل شدن تیکه هاشم گمن گل هایه تویه راه همه پژمردن (آرفی) تو الماس منی تنت میزنه برق آسمون آبیو جلو چشات میاره کم من هنوز مشتاق دیدارتم و همونم که تا صبح بیداره شب (میتاک) تو الماسه منی منم معتادم مثه تنفسی که الان دچارشم تنت برق میزنه منم مشتاقشم شب میشه به چشمات محتاج میشم تو پیه پروازی من زیره زمین ستاره میشی منم یه ریشه ی عمیق آسمونو ببین یه روز منم میپرم تو رو فردا نه میخام الان ببینم
در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید
