پُشتِ هر کوهِ بُلَند ،
راهی هَست به شَهر
در میان تاریکی سِتارِه اَت را پِیدا کُن
در مَسیر زندگی ، زَخم ها شُد نَصیب
برو ،، پُشتِ سَر نِگاهْ نَکُن ، بِزَن به جادِّه یِ غَریب ،
نترس از نالِهْ یِ شب ،
نترس از پایانِ این قِصِّه ،
بُگذَر از واژِه هایِ تَلخ و بی پایه،
رها شو از نگاهِ رِندانِ فُرومایِه
در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید
مجید طیبی - پدر
مجید طیبی - نیلوفر
مجید طیبی - طلوع کن