مسافر دائميه قلب من
بگو چرا ما به اينجا رسيديم
ميخوندم از چشاتو تو بهم زير بارون
ميگفتي غير من نگاتو به كسي نميدى
هميشه اينجورى بود كه هي به من ميگفتي
تويه روزى ميذارى ميرى
الان ولي من همونجا زير بارون
با همون اهنگ و گيتار قديمى نشستم اما تو نيستي
اين روزا دم صبح من به جاي تو
سر ميزنم دوباره به صفحه ي چت تو
ميگم كاش نميذاشتم بفهمي
كه بند زنده بودنم به لمس تن سرد تو
هر شب من به اون دستي كه قراره
لاي موهات بره حسوديم ميشه
چى شد اخرش سهم من
يه قاب عكس خاك گرفته پشت شيشه
نميدونم چرا زندگيمو هنوزم
با عشقت ادامه ميدم تا تموم شه
در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید
