رفیق بد شریک جرم دوتایی دیوونه سابقه دار دارم ازت خاطره من از کف شهر تا بام تهران آخرین بار تو بقلم بوسیدمت گذاشتمت کنار بوسیدمت تا ته خط اونجا که عاشقی داره اعدام تو روزای بدم بودی نه تودلیم بودی لوطی نه بهت نگفتم که دوست دارم ولی نیستی بهم ریخته روتینم تو بدترین حال روحیم میخواستم بکنم حالتو خوب هیچوقت بهت نگفتم دوست دارم ولی بهترین ورژنم مال تو بود گفتم یه تیکه از منی پناهندت شدم برام وطنی گفتی یه مدت بزار که بگذره بعدش رابطه رو کنیم النی خواستم توی دلت منو بدی جا واسم عادی نبود حتی فتیشات من که اهل چیزی نبودم باتو کشیدم ته رولت بهم بدی شات نبودنت میشه هنوز حس خواستم فراموشت کنم نتونست دلم بعد تو میگردم تو این آدما من دوباره دنبال همون حس بعد تو قصه هام نیست بلند این حسو چال میکنم بعد تو به وایب اولی که از آدما میگیرم اعتماد میکنم نه کوتاه اومدی نه میشی نرم منم به روت نمیارم چیزی نه داره خفم میکنه فضای خونه میگن آدما وقتی میمیرن تا هفت دقیقه بعد مردنشون مثل یه فیلم خاطراتو میبینن اون لحظم تو همه چیمی من مطمئنم خودمو با تو میبینم هیچوقت بهت نگفتم دوستت دارم ولی همیشه واسه من محترمی حتی بهم نگی بابا تا ته دنیا تو دخترمی گفتی دیوونه نباشه غمت خودم تکیه گاه محکمتم صدمو میزاشتم برم جلو اگه مطمئن بودم تو پشت سرمی هیچوقت بهت نگفتم دوستت دارم ولی چترت میشدم تو بارون وقتی میخوابیدی رو شونم ناخودآگاه میشد نفسام آروم هیچوقت بهت نگفتم دوستت دارم ولی از وقتی رفتی با زانکس میتونم بخوابم شبا وقتی بود احتیاج نبود به دارو هیچوقت بهت نگفتم دوستت دارم پاس کردم امتحانو عملی بین تموم این آدما واسم هنوزم انتخاب اولی هیچوت بهت نگفتم دوستت دارم ولس ساختم واسه تو یه حال خوب هیچوقت بهت نگفتم دوستت دارم ولی دوستت دارم من از راه دور