ورس اول
دنبال کلمات ساده واسه شروع کارم
که بچینمشونو اونا رو رو بیتی بکارم
حرفامم که تا الان همه بوی سادگی دادن
نقطه قوتم همینه که ادامه دادم
بالا خونمو سر راه بود اجاره دادم
الان سر ماه پول کمی از این اجاره دارم
نه چایی نریز برام باید برم عجله دارم
حرفام نزدیکم میکنن به طناب دارم
بزرگ شدم ولی دلی پر از بچگی دارم
بچگی میکنم با اینکه هیشکی نداده یادم
فقط یادم دادن چطوری در همه بمالم
دیدم که بمال بمال گفتم منم بمالم
سالها گذشت فقط فهمیدم خودمو دارم
فقط میتونم خودمو پشت خودم درارم
وقت میذارم برای نوشتم افکارم
چون میخوام باهاش بار زیادی بردارم
همخوان
یه دیق وایسین نه نمیخواد چپم کنین
بازی نمی کنم جوری که حذفم کنین
یه خط صاف کشیده مغزم طوری
که باهاش ما زخما رو مرحم کنیم
ورس ۲
نمی خوام عمرم بگذره به بطالت بره
حرفایی که میزنم بدون حاجی از ته دله
از پشت پنجره نگاهتو به اسمون بده
نذار که ارزوهات به سر هیچ و پوچ بره
و منتظرم نباش تا خدا اونو بهت بده
یه حرکتی کن تا اون برکتشو بده
بعضی وقتا خوبه خودتو یه برانداز کنی و
توی قلبت باز کنی یه جاده از امید
درسته باید پول باشه تا نیشو باز کنی
زندگی بدون پول یعنی یه سفره تهی
به سنی رسیدیم میگن که باید ازدواج کنیم
ولی ازتون میخوام تا کمی چشو باز کنین
چطوری تن بدیم که بریم زیر ازدواج
وقتی هیچی نداریم برای این امر خاص
وقتی دل خودم هنوز پر از حسرتهایه
که انقدر زیاده شده مغزم گاییده
برای چی کس دیگه ای رو شریک بکنم
تو این شرایط که گوش همو ندید میبرن
ناله میزنیم که چرا دنیا ایران اومدیم
و با چنتا جک بهش رنگ سیاه میزنیم
خدا عاقبت قومی رو تغییر نمیده
تا وقتی خودمون نخوایم وضیعت همینه
همخوان
یه دیق وایسین نه نمیخواد چپم کنین
بازی نمی کنم جوری که حذفم کنین
یه خط صاف کشیده مغزم طوری
که باهاش ما زخما رو مرحم کنیم
اوترو
دمشون گرم اونایی که راهو نشونم دادن
همونایی که تو سختیا میمونن با من
همونایی که تو راه برام مانعن فقط
از همتون حتی اونا که لگد زدن
این حال بدم همیشگی نیستش
من تنم اینجاس روحم اسیر تو نیستش
کسی رو که از این دنیا بریده
دیگه واسش مهم نی بهشت برینت
مهم نیس بهش هر کی برینه
دیگه همه رو میبینه به چشم قریبه
با این اوصاف پای دل من کی میشینه
دل من که کلا بهش قطع امیده
در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید
