هیشکی اینجا حال منه تنها رو نمی‌دونه
منِ احساساتی دیوونه
توو دلم ریختن غم دنیا رو
دلم از دنیای خودم خونه
خسته م از خوابای پریشون و شب و دلتنگی
خسته م از تکرار هر آهنگی
که یادم می ندازه چقدر تنهام
وسط این آدمهای سنگی
کوهم اما لک زده روحم
واسه اونی که توی دلم جاشه
کجاست؟ اون کسی که می‌خواست
تا قیامت هم نفسم باشه
منم و رویایی که رنگش رفته و پژمرده
منم و قلبی که ترک خورده
منم و دلشوره و بی تابی
یه نفر آرامشم و برده
یه نفر که نیست و نبودش خیلی واسم درده
قفسم تنگه نفسم سرده
به همین بغضی که خفه ام کرده
می دونستم که بر نمی‌گرده
کوهم اما لک زده روحم
واسه اونی که توی دلم جاشه
کجاست؟ اون کسی که می‌خواست
تا قیامت هم نفسم باشه
در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید
