از ما مرو ای چراغ روشن تا زنده شود هزار چون من
تا بشکفد از درون هر خار صد نرگس و یاسمن و سوسن
ای روزن خانه را چو خورشید یا خانه بسته را چو روزن
از شوق تو
در جوش وز عشق تو گل دریده دامن
از ما مرو ای چراغ روشن تا زنده شود هزار چون من
تا بشکفد از درون هر خار صد نرگس و یاسمن و سوسن
خاکی بدم و خموش و ساکت مستم کرده ای به هست کردن
وان شب که صبوح او تو باشی هم روح بود خراب و هم تن
در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید
خورشید - امیر عظیمی