من مست مست روی تو
مست خم ابروی تو
بی تو خمارم هر نفس
گیرد مرا درد قفس
بی تو خمارم هر نفس
گیرد مرا درد قفس
سیر آب گردم از رخت
نوشم تو را چون جام می
گر گیری از من باده را
گیرد مرا سرمای دل
مجنون لیلای توام
شیرین فرهادی مرا
در وقت در خود مردنم
اینگونه فریادی مرا
مجنون لیلای توام
شیرین فرهادی مرا
در وقت در خود مردنم
اینگونه فریادی مرا
من مست مست روی تو
مست خم ابروی تو
بی تو خمارم هر نفس
گیرد مرا درد قفس
بی تو خمارم هر نفس
گیرد مرا درد قفس
وقتی که خوابی روی تو
تیره کند هر ماه شب
گردد سحر بیداره تو
لرزاندش سرما و تب
وقتی نشستی پیشه من
دنیا شود دستان تو
وقتی بباری بر تنم
بارن شود مستان تو
مجنون لیلای توام
شیرین فرهادی مرا
در وقت در خود مردنم
اینگونه فریادی مرا
مجنون لیلای توام
شیرین فرهادی مرا
در وقت در خود مردنم
اینگونه فریادی مرا
من مست مست روی تو
مست خم ابروی تو
بی تو خمارم هر نفس
گیرد مرا درد قفس
بی تو خمارم هر نفس
گیرد مرا درد قفس
در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید
