روز مرگم همه اهل دلو جمع کنید
شاد باشید و همه سوز سخن کم کنید
داریه زن خبر و کل بکشید از شادی
گریه ویران میکند خانه هر آبادی
همگی قهقهه و محفلو بی نقص کنید
مطرب آرید و همه از ته دل رقص کنید
جامعه مشکی به تن لحظه ای حتی نکنید
گریه بر سر ندهید ولوله برپا نکنید
گوشه عکس مرا ربان مشکی نکشید
سرمه مشکلی به هر گوشه چشمی نکشید
جای خرما سبد سنجد و عناب آرید
جای چای اهل دلان را باده ناب آرید
عکس من حک به تن سنگ مزارم باشد
روز دفنم مادرم تنها کنارم باشد
پدرم اشک نریزد مادرم بی تاب است
نه ببینم کسی از غم من بی تاب است
توی غسالخانه همگی جمع نشوید
پره از یاس و غم و ناله و ماتم نشوید
زیر تابوت که کسی رفت نلزرد پایش
هی نگویید چه زود رفت از این دنیایش
خانه اخر من دائمی و تا ابد است
همه باید برویم سن فقط یک عدد است
عکس من حک به تن سنگ مزارم باشد
روز دفنم مادرم تنها کنارم باشد
پدرم اشک نریزد مادرم بی تاب است
نه ببینم کسی از غم من بی تاب است
در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید
نیاک - داستان