گیر منو مراد من
دردِ منو دوایه من
فاش بگفتم این سخن
شمسه منو خدایه من
برق اگر هزار سال
چرخ زند به شرقو غرب
از تو نشان کی آورد
شمسه منو خدایه من
من پیر فنا بودم جوانم کردی
من مُرده بودم تو زندگانم کردی
من پیر فنا بودم جوانم کردی
من مُرده بودم تو زندگانم کردی
محو شدم به پیشه تو
تا که اثر نماندم
شرط عجب چنین بود
شمسه منو خدایه من
یا مولا
نور شدم ز عشقه تو
زان که شَهِ دو عالمی
تا تو مرا نظر کنی
شمسه منو خدایه من
من پیر فنا بودم جوانم کردی
من مُرده بودم تو زندگانم کردی
من پیر فنا بودم جوانم کردی
من مُرده بودم تو زندگانم کردی
در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید
آوان بند - کاکو