من تموم عمرمو به پات دادم
واست غرورمو به باد دادم
ديگه چيكار نكرده قلب سادم
بهم بگو
تو ، منو اينجوری از دست ميدی
حالا كه حال روز منو ديدی
چرا هنوزم توو ترديدی
بهم بگو
عشق، همون كه توو نگات بود و ديگه نيست
گريه ی بارون رو گونه های خيس
دليل اين همه سكوتو بنويس نرو بمون
نرو، نرو يه عالمه حرف دارمو
بيين چقد خنده داره حالمو
هنوز به بودنت اميدوارمو اينو بدون
دنيا همش اينجوري نميمونه
هيچكسی اينجوری نميتونه
بشكنه دليو رد بشه
شايدم مثل تو كمه ولی
تو هموني كه ميتونی نری
ميتونی نذاری بد بشه
نه ، نگو از اينجا ديگه راهمون جداست
نگو تقديرم اينه كه ، خدا نخواست
خدا كه خواست...
تو منو خيلی دوست داشتی يادته؟
بگو كجاست....
عشق همون كه توو نگات بود و ديگه نيس
گريه ی بارون روو گونه های خيس
در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید
علی پارسا - قلبم
علی پارسا - ماه دلم
علی پارسا - آخرش
علی پارسا - تغییر
علی پارسا - تعطیل شد
علی پارسا - این سرنوشتمه
علی پارسا - دهه شصتی