میبینی تو چندتا میدون
باید تنها بجنگم
تموم ارزوهام پوچ و مفت
رفتن از چنگم
تو گفتی به من صبر کن اب بشن
مثل برف
تموم میشن گم میشن روزای تلخ
هرروز و شبم که میگذره زخمی تر میشم
کابوس زندگیمو نخ به نخ کبریت میکشم
ای اسمون تو بگو چندتا غروب و طلوع
باید بگذره تا بیاد برام روز ارزو
چندتا دیگه تار موم باید سفید شه بگو تا بیاد
از اسمون روزای خوب جای بارون
دیگه منتظر روزای خوب نیستم
دیگه پرت شدم تو سکوت دیگه روز و شبم
فرقی نداره مثل خوابیدن تو تابوت
در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید
